دانشمندان از یک کشف غم انگیز در آسمان خبر می دهند:برخورد یک کهکشان در نزدیکی منظومه خورشیدی با ما که آتش بازی غریبی، حاصل از یک انفجار عظیم به راه می اندازد. ابر موسوم به ماژلان، یکی از چندین کهکشانی است که به گرد منظومه ما می گردد. البته گردشی نامنظم به گرد راه شیری و آن گاه انفجار رخ می دهد. و باز البته در زمانی کمی دور، دوونیم میلیارد سال دیگر.

یکصد و هفتاد درجه زیر صفر. دانشمندان می گویند، در این ابر زمین، معادن آهن و نیکل بسیار است. دو دانشمند فیزیکدان ستاره شناس، در مجمع فضاشناسان، از این کشف خود گفتند. سیاره را بارنارد بی/B نامیده اند، همنام ستاره ای که به گرد آن می چرخد. می گویند در این جا، گونه ای زندگی است که در قطب های زمین دیده می شود. دانشمندان، این سیاره را صحرای یخی، می خوانند که ممکن است اقیانوس هایی گرم را در زیر سطح خود داشته باشد. آن چه این باور را ممکن می سازد، حرارات زیر سطح سیاره است. سیاره ای با 233 روز گردش به دور ستاره منظومه خود.

آن ها را سیارات یتیم می خوانند. سیاراتی که درمیان ستاره ها در فضا، در گردش اند. آن ها، فاقد ستاره هایی هستند، که در گرداگرد آن ها باشند یا در جاذبه آن ها، در گردش باشند. بسیاری از آن ها، حجمی غول آسا دارند و در فضاهای نزدیک می چرخند. ستاره شناسان گمان می کنند، این سیارات را منظومه های دیگر، از درون جاذبه شان به بیرون رانده اند. سیاراتی که هیچ منظومه ای آن ها را نمی خواهد.

ناسا می گوید، می خواهد باردیگر به ماه بر گردد، و این بار البته در آن جا بماند. همچنان که فضاشناسان می خواهند، ماه را پایگاهی برای زمینیان بسازند، در عین حال می خواهند، که از ماه به عنوان پایگاهی برای ماموریت فضایی به مریخ و فراتر از آن، استفاده کنند. در صورت موفقیت طرح بازگشت به ماه و پس از آن، پیش به سوی مریخ، اجرایی خواهد شد. از سال 1972 پس از ماموریت آپولو یازده، بشر، ماه را رها کرد. پس از آن فضاشناسان، رو به فضاهای فرا سیاره ای نهادند.