در سال 2015 مغز مصنوعی روباز ، بر سر یک روبات هوشمند نشست. به این امید که ،  تقلیدی از کارکرد مغز انسان باشد و بتواند کار مغز انسان را بکند. چیزی برتر از هوش مصنوعی. امروز بیش تر دانشمندان ، در زمینه هوش مصنوعی ، دست آوردهایی داشته اند. همانند باریکنی برای بازی ویدیویی «داتا» که بزرگ ترین بازیکن انسان را شکست داد.اما این ، بس نیست. مغز هوشمند مصنوعی رو باز، فراتر از این است. می کوشد تا همه مسائل انسان را که قادر به حل آن ها نیست هم ، حل کند.

مغز هوش مصنوعی قار خواهد بود ، مسائلی چون بحران تغییرات اقلیمی ، بهداشت همگانی و خودآموزی را حل کند. مغز هوشمند مصنوعی ، در زمینه اقتصادی هم نادرترین فرصت های شغلی را  پیشنهاد و فراهم می کند. آن چه که تا به امروز ، غیر قابل تصور است.خالق مغز هوشمند مصنوعی اکنون می گوید ، این هوش مصنوعی ، به انسان و انسانیت آسیب می زند. چیزی پر خطر و بیش از سلاح هسته ای خواهد بود. توان غریب هوش مصنوعی ، در آینده به بشر خواهد گفت: این فکر و راه کار من به سود انسان است نه فکر شما...

تارهای هوشمند کاشته شده بر مغز انسان می تواند در شناسایی بیماری های جدی ، چون پارکینسون یا رعشه عضلات ، اثر گذار باشد.طرحی که در سال 2020 به تولید انبوه ، خواهد رسید. در حال حاضر ، این تارها ، بر روی مغز حیوانات ، آزموده شده است.موش ها ، در نخستین آزمون دانشمندان ، به کار گرفته شده اند. در مغر میمون ها هم آزمایش های ابتدایی ، سرگرفته است. به گفته ایان ماسک ، ما ، قصد پیشتازانه ای داریم.و آن درمان بیماری ها است.آن چه که در نهایت ، آینده انسان را رقم می زند.

آن را سولاس تالجیا می خوانند. واژه و اختلالی تازه در روان آدمی ، و‌آن اضطراب از تغییرات اقلیم است و دل نگرانی از محیط زیست. آن را افسردگی سبز هم می خوانند. سولاس تالجیا. لوموند می نویسد ، دشوار می توان از آینده حرف زد ، در حالی که سیاره ما دارد ، در برابر چشم مان از هم می پاشد: انقراض ، فروپاشی... . واژه هایی که نگرانی بسیار از مرگ و پایان سیاره ما می دهد. کلیمانس ، از مبارزان پیشرو ، برای حفظ سیاره ، در فرانسه بود ، که دید  نمی تواند مانع فروپاشی دنیای ما شود ، افسرده ‌هشت ماه ، خود را در خانه حبس کرد.