پژوهش تازه نشان می دهد که دیدار با فضای سبز ، در میان درختان ، شهروندان مضطرب  را آرامش  می بخشد آن را طبیعت آرامش خوانده اند. آمارها ، خبر از متوسط نتیجه ها، بیش از حضور در فضای سبز و پس از آن می گویند : حتی حضور در فضای مجازی در فضای بوستان ها ، خبر از این کاهش اضطراب می دهد. هنری دیوید تورو نوشت ، لحظه هایی هست ، که همه نگرانی ها و اضطراب ها ، در آرامش نامحدود طبیعت ، محو می شوند «تورو» کسی است که دو سال به تنهایی ، در جنگل ، زندگی کرد. در اتاقکی در ماساچوست آمریکا.

پژوهش تازه می گوید: نیازی نیست که در طبیعت رام نشده ، از زیبایی های زمین ، لذت ببرید ، تنها قدم زدن در  بوستان می تواند تحولی در حال و  احوالتان ، پدید بیاورد. بررسی ها نشان می دهد ، زندگی در کنار فضای سبز ، می تواند به  کاهش سطح نگرانی ها، در انسان کمک کند. کودکانی که در کنار فضای سبز رشد می کنند ، کمتر دچار اختلال روانی می شوند. همچنین رابطه بسیار میان طبیعت و شادی انسان ها ، هم نشان داده شده است.

پژوهش تازه می گوید: نیمی از مردم به پزشک معالج خود نمی گویند که آن ها احساس افسردگی می کنند، یا قصد انتحار دارند. این بیماران حس می کنند ، که قادر نیستند از بیماری روانی خود، با پزشک معالج ، حرف بزنند. پژوهشگران در دانشگاه های یوتا و میشیگان و آیووا ، پاسخ چهارهزار و پانصد تن را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند. پاسخ دهندگان ، به طر متوسط سی وشش سال دارند. و البته کسانی بودند که شصت سال هم، داشتند. پاسخ ها ، درباره افسردگی ، انتحار و ناراحتی های روانی بودند. بررسی هایی که نشان داد چهل تا چهل و هفت درصد بیماران ، از نگرانی هاشان با پزشک حرف نمی زنند.

آن را سولاس تالجیا می خوانند. واژه و اختلالی تازه در روان آدمی ، و‌آن اضطراب از تغییرات اقلیم است و دل نگرانی از محیط زیست. آن را افسردگی سبز هم می خوانند. سولاس تالجیا. لوموند می نویسد ، دشوار می توان از آینده حرف زد ، در حالی که سیاره ما دارد ، در برابر چشم مان از هم می پاشد: انقراض ، فروپاشی... . واژه هایی که نگرانی بسیار از مرگ و پایان سیاره ما می دهد. کلیمانس ، از مبارزان پیشرو ، برای حفظ سیاره ، در فرانسه بود ، که دید  نمی تواند مانع فروپاشی دنیای ما شود ، افسرده ‌هشت ماه ، خود را در خانه حبس کرد.