پس از بیست سال پژوهش، آن چنان که روزنامه فرانسوی لوفیگارو می نویسد: امانوئل مارتینو به یک پیوند موفقیت آمیز نای، در انسان، دست یافت. موفقیتی غریب از سوی یک جراح فرانسوی در جهان پزشکی.در طول بیست سال، جراح فرانسوی شاهد پیوند های ناموفق نای بوده است. آخرین عضو پیوندی بدن انسان، که در برابر هر پیوندی، از خود مقاومت، نشان می داد. پروفسور مارتینو، به روزنامه لوفیگارو گفت، به نظر، نای ، عضوی راحت می آید.مجرایی که هوا را بین ریه ها و بیرون، ارتباط می دهد. اما چنین راحت نیست.نای، بسیار پیچیده تر از آن چیزی است، که در نگاه نخست، نشان می دهد. پروفسور مارتینو، هنگامی که بیست سال پیش، تجربه پیوند نای را آغاز کرد، کمتر کسی، امید به موفقیت این پیوند داشت. ده سال تجربه پیوند او و گروه جراحان اش بر حیوانات هرگز موفقیت آمیز نبوده است. به گفته جراح، این جنگی بود که باید تداوم می یافت و سر انجام، پیروز شدیم. پروفسور مارتینو شیوه پیوندش را به خلاف پیوند های دیگر اعضای بدن، مهندسی بافت ها می خواند. پیوند موفقیت آمیز نای بر بیست بیمار، پس از بیست سال تجربه، نشان از این مقاومت بود.نای، بسیار پیچیده تر از آن چیزی است، که در نگاه نخست، نشان می دهد. پروفسور مارتینو، هنگامی که بیست سال پیش، تجربه پیوند نای را آغاز کرد، کمتر کسی، امید به موفقیت این پیوند داشت. ده سال تجربه پیوند او و گروه جراحان اش بر حیوانات هرگز موفقیت آمیز نبوده است. به گفته جراح، این جنگی بود که باید تداوم می یافت و سر انجام، پیروز شدیم. پروفسور مارتینو شیوه پیوندش را به خلاف پیوند های دیگر اعضای بدن، مهندسی بافت ها می خواند.

پیوند موفقیت آمیز نای بر بیست بیمار، پس از بیست سال تجربه، نشان از این مقاومت بود.