آن ها را سیارات یتیم می خوانند. سیاراتی که درمیان ستاره ها در فضا، در گردش اند. آن ها، فاقد ستاره هایی هستند، که در گرداگرد آن ها باشند یا در جاذبه آن ها، در گردش باشند. بسیاری از آن ها، حجمی غول آسا دارند و در فضاهای نزدیک می چرخند. ستاره شناسان گمان می کنند، این سیارات را منظومه های دیگر، از درون جاذبه شان به بیرون رانده اند. سیاراتی که هیچ منظومه ای آن ها را نمی خواهد.