*تیان وِن، به چینی یعنی پرسش آسمانی، این نام سفینه ا‌ی است شامل یک مدار پیما، یک خودروی سیاره ای و یک سیاره نشین، که در همین ماه، راهی مریخ، سیاره سرخ خواهد شد. نام «تیان وِن» از شعر بلندی به همین نام از «کویوآن»،بزرگ ترین شاعر باستانی چین، برای سفینه چینی وام گرفته شده است. ژاپنی ها هم سفینه هوپ یا امید را به سوی مریخ می فرستند و ناسا آمریکن مارس را. قرار بود، اروپا هم سفینه ای  را به آن سو بفرستد که به دوسال دیگر موکول شد.

*راهی شدن سه سفینه، به سوی مریخ باز هیجان کشف سیاره سرخ را تشدید کرد و سیاره را باز در کانون توجه جهان گذاشت. همه این ها، رویای ایان ماسک میلیارد دلباخته ابر فن آوری را واقعیت نمی بخشد. او در پی آن است که جای این روبات های کاوشگر، انسان را، راهی سیاره سرخ بکند. مریخ، نخستین هدف دانشمندان برای راهی کردن انسان به آن است سیاره دیگری، در این تیررس نیست.

*شگفت‌انگیز است هنگامی که می‌بینیم، مارهای پرنده، برای پرواز، ناگهان، شکل بدن خود را تغییر می دهند. با این تغییر بدن، آن ها، آمادگی پرواز دارد. مثل یک موج، وول خورده، پرواز می‌کند. مار پارادایس گونه ای مار پرنده است ، که در مالزی، زندگی می‌کند. پرواز آن ها به آسانی، از درختی، به درخت دیگر، در فاصله چندین متر شکل می‌گیرد. طبیعت شناس مالزیایی از پنج گونه مار پرنده می‌گوید.

*دانشمندان برای نخستین بار، درون یک سیاره را دیدند. این کشف، به پژوهشگران ، این امکان را می‌دهد ، که بتوانند از چگونگی پدید آمدن عالم باخبر شوند. درون این سیاره، به تنهایی به اندازه سیاره نپتون است. که به نظر می‌آید مثل دو سیاره همسایه، متشکل از انبوه گاز باشد. خالی از جو گازی. این یک فرا سیاره است، که درون خود را به جهانیان آشکار کرده است و این امکان شناخت ترکیبات تشکیل دهنده سیاره و درون سیاره را می دهد.

*این سیاره ، گرداگرد ستاره‌ای چون خورشید ما ، می گردد. سیاره ای در فاصله 730 سال نوری که با معیارهای فضایی ، به گونه‌ای همسایه دیوار به دیوار ما است. بسیار نزدیک به ستاره اش می چرخد و هرسال آن ۱۸ ساعت است. و حرارت سطح آن یک هزار و پانصد درجه سانتیگراد است. سیاره ای که «توی 849» نام گرفته است. سیاره چند برابر، سنگین تر از زمین است. با این همه ، اندازه آن سه برابر زمین ما است ساخته از آهن، صخره های سنگی و آب البته کمی هیدروژن و هلیوم.

روزنامه له رپوبلیکا در ایتالیا می نویسد: پژوهشگران، به زیر سطح مریخ، دریاچه ای به وسعت بیست کیلومتر یافته اند. در منطقه ای به عمق یک و نیم کیلومتر زیر سطح سیاره سرخ .دریاچه ای پر شباهت به دریاچه های زمین، چیزی شبیه به دریاچه وستوک در قطب شمال. اکنون پرسش بزرگ این است که آیا نشانه های زندگی در این دریاچه هست؟ یا بوده است؟