فرانسه ، داغ است و زمین تشنه. این عنوان روزنامه فرانسوی لوفیگاور درباره موج تازه گرما در آن کشور است. هفتاد و دو نهاد، در فرانسه، با محدودیت مصرف آب، روبه رو خواهند شد.نه تنها فرانسه ، که همسایگان فرانسه هم با بحران گرما درگیرند. و این هیاهو و هیابانگ همه برای رسیدن دوباره درجه گرما به چهل سانتیگراد ست.لوفیگارو می نویسد: از پنجاه سال پیش ، درجه گرما در فرانسه ، به این میزان نرسیده است. زمین در فرانسه و در خاک همسایگان ، خشک و ترک ترک شده است.

تدبیر دانمشندان برای مناسب سازی خاک مریخ ، همچون پدیده گلخانه ای در زمین است. آن ها ، انرژی خورشیدی را با کربن دی اکسید و گازهای دیگر، شکار کرده و با صفحاتی خاص ،بر سطح سیاره ، پهن می کنند.صفحاتی که سطح سیاره را گرم کرده ، یخ ها را آب می کنند. آن گاه خاک ، مناسب حفظ سبزه ها و گیاهان زنده خواهد بود. دانشمندان می گویند ، آیا انسان ، آن چنان که ستیفن هاوکینگ معتقد بود باید در اندیشه سیاره های دیگر باشد ، در این صورت باید به تهیه مواد غذایی در دنیای بیگانه بپردازد.

انسان کمتر توجهی به ریشه های درختان دارد. نه آن که آن را کوری درخت بنامیم، اما چون بخش به تقریب ندیدنی از درخت است، کمتر به آن توجه می شود. و این به نوشته سوزان لیدون، شرم آور است که دنیای نوین به این بخش پر اهمیت درختان توجه ندارد. ریشه ها، پناه انسان اند. بدون ریشه، بشر بی غذا می ماند. آن ها، سازنده مواد معدنی در خاک اند.چهارصد و هفتاد میلیون سال است که ریشه ها، به گونه ای شگفت آور، حافظ اکوسیستم در جهان اند.