فضانوردان ، از نخستین کاهو محصول به عمل آمده در دانشگاه فضایی تغذیه کردند.آن ها‌، نخستین  گاز را به کاهوهای فضایی زدند. این ، از جمله تجربه های کاشت گیاهان در ایستگاه فضایی است.این نخستین تعذیه انسان در فضا است. سه فضانورد  آمریکایی ،پس از خوردن کاهو ، گفتند ؛ خوش طعم است. گروه فضانوردان به چنین یافته ای رسیدند. چشیدن و خوردن کاهویی با سرکه و روغن زیتون

آیا انسان در فضا می تواند به خواب زمستانی برود ؟ آن چه برفراز موجودات دیگر ، بر روی زمین چنین می کند.اکنون دانشمندان دارند امکان دست یابی  به چنین  توانی را در  انسان ها ، آن ها در فضا  ، بررسی می کند ، در مثل‌، چون سفر دراز به مریخ... . چه بهتر در این راه انسان با به خواب رفتن به اصطلاح زمستانی‌، نیروی خود را ذخیره کندو به خواب عمیقی برود. لمور بوی ماداگاسکار ، ماه ها  ، برای ذخیره کردن مواد غذایی ، به خواب می رود.موجودات زنده دیگر هم. برای انسان ، اما این یک رویا است.البته تا به امروز ، اکنون دانشمندان ، براین فرضیه  کار می کنند.

قیام روبات هایی با هوش مصنوعی ، علیه سازندگان آن ها ، ناخواسته خواهد بود ، چرا که این ماشین ها ، صاحب حس خواهند بود و در تجزیه و تحلیل دستورها و فرمان های انسان ، ممکن است به نتایجی خلاف آن ها ، عمل کنند.دانشگاه کالیفرنیا ، در برکلی ، اکنون مرکزی را ایجاد کرده است که در  آن به هوش مصنوعی ، نگاه متفاوتی می شود ، این که روبات ها ، با هوش مصنوعی باید با انسان ، مهربان باشند و او را دوست داشته باشند.خطر قیام روبات های هوشمند علیه انسان ، ناگهان رخ نمی دهد. آرام آرام ، شکل می گیرد آنها ، صاحب شعور و احساسات درونی می شوند و البته صاحب وجدان هم.

قیام روبات ها ، عنوان گزارش صفحه هوش مصنوعی ، در روزنامه انگلیسی گاردین است و این که : روبات های شریر با هوش مصنوعی را فراموش کنید ، خطرهای بزرگ تر در راه اند. این که  روبات ها ، فرمان های انسان ها را  بی ثمر کنند ، نقش برآب کنندو انسان ها را بیازارند.این خطر بزرگ در راه از سوی هوش مصنوعی است. این که روبات ها ، دستورات ما را بشنوند و علیه آن ها قیام کنند با گسترش هوش مصنوعی در روبات ها ، آرام آرام ، این خطر ، شکل می گیرد.ماشین هایی احساسی ، که علیه سازندگان شان قد راست می کنند.فیلم تخیلی نابودگر را یادتان هست یا اودیسه فضای 2001 را .

حقایقی خنده آور درباره خنده. 

طوطی ها می خندند ، موش ها هم و انسان هم به دلایل اجتماعی، می خندد.اما حقیقت این است که انسان سی برابر ، بیش از تنهایی ، با دیگران و در کنار آن ها ، می خندد. بررسی های علمی نشان می دهد ، به طور متوسط آدم ها از ده دقیقه ، هفت دقیقه  آن را به خنده می گذراند. انسان ، بیش از آن چه که فکر می کند ، می خندد.تصورمان  این بود ، که فقط انسان می خندد ، اما پژوهش های علمی می گوید‌: میمون ها ، طوطی ها و حتی موش ها هم می خندند. این ها را سوفی کات می گوید ، متخصص علوم عصب در دانشگاه لندن.