پس از بیماری آلزایمر ، پارکینسون ، دومین بیماری  متداول در اختلال عصب ها است. پژوهشگران ، هنوز از سبب پیدایی این بیماری در انسان ، بی خبرند. برخی از دانشمندان معتقدند ، که پارکینسون یا رعشه عضلات ، حاصل عواملی ژنتیکی و البته با علل محیط زیست است. آن چه  که به سلول های عصب در مغز انسان ، لطمه می زند. مغز انسان به مرور در اثر اختلال عصب انسانی ، آسیب می بیند.بیمار به آرامی ماده شیمیایی دوپامین را در مغز از انسان از دست می دهد.

ماده شیمیایی دوپامین ، عامل انتقال سیگنال های انتقال در سلول های عصب در مغز انسان است. بیماری پارکینسون ، سبب ایجاد  رعشه و لرزه در عضلات انسان  و سختی  آن ها می شود. حرکت عضلات ، در این بیماری ، آرام تر می شود. البته تعریق بیش تر ، بی خوابی ، اضطراب و افسردگی ، از دیگر نشانه های پارکینسون اند. گفته می شود ، از هر بیست تن بالای پنجاه سال ، یکی دچار آن می شود. مردان یک و نیم برابر بیش تر از زنان دچار آن می شوند. مداوای دارویی و گاه عمل جراحی ، از شیوه های درمان پارکینسون اند.

پژوهشگران می گویند کاشت سلول های بنیادین در مغز می تواند به افزایش طول عمر و کاهش سالخوردگی کمک کند. دانشمندان می گویند بخش سلول های هیپوتالاموس گذر عمر را کنترل می کند. پژوهشی در این زمینه در موش ها، نشان داد که با این تدبیر، عمر موش ها، ده تا پانزده درصد، افزایش یافت. با کاشت سلول های بنیادی، نورون های تازه، در مغز موش ها، تولید شد. سلول های هیپوتالاموس، در مغز جوانان دیده می شود، که با گذر عمر از بین می روند.

روزنامه انگلیسی آبزرور، با عنوان چگونه می توان یک کشنده را کشت؟ از شیوه تازه درمان سرطان می نویسد: یک کار انقلابی برسیستم دفاعی بدن و داروی تازه جهانی، برای درمان سرطان. شاید! شیوه ای با نام ایمنی درمانی، که جیم آلسون به خاطر این کشف صاحب نوبل پزشکی شد. با این شیوه، سلول تی به مدد سیستم دفاعی بدن در برابر حمله سرطان می آید. سیستم دفاعی بدن، در برابر نفوذ بیگانگان به بدن، مقاومت کرده و آن را از بین می برد، جز سلول های سرطانی، که در یکصد سال گذشته این یک راز مانده حالا با این شیوه، امید مداوا و کشتن سلول های کشنده در بدن، بیشتر شده است.