شاید پس از هیئت مدیره انجمن آشوریان در دوران موشک باران تهران آن هم در خانه نیمه ویرانه انجمن در خیابان سزاوار ، که تمامی سال های دوران دفاع مقدس را گذراند، این انجمن ، سخت ترین روزهای بحرانی را گذرانده باشد. در همین دوران موشک‌باران- اگر باز جاعلان تاریخ آن را به نام خود رقم نزنند -آتور خنانیشو، نماینده وقت آشوریان در مجلس شورای اسلامی بود و انجمن به ریاست کوتاه مدت زنده یاد دکتر لویی پاکباز و باز دوره کوتاه‌ مدت زنده یاد دکتر سرگن گیورگیز، است که در همان دوره کوتاه مورد طعنه و انتقاد و کار شکنی تنی چند بودند، که در آیین ترحیم شان مدعی دوستی با آنان بودند.

البته با سخنان گهربار، اشک تمساح هم سرازیر کردند._ باز جعل تاریخ مثل همه جعل های دیگر از سوی او - باری این هیئت مدیره، در تمامی روزهای بحرانی حاصل از یورش کرونا، لحظه ای خانه انجمن را خالی نگذاشت. جز البته روزهای رسمی که از سوی دولت، اعلام شد. پویا و زنده و فعال بودن انجمن در فضای مجازی و چاپ منظم نشریه پیام آشوریان ، دیدارها و ملاقات‌ های حساس با مقامات و انتشار پیامک ها و آگاه ساختن آشوریان با آخرین خبرها از بحران کرونا، شاهد این ادعا است و البته در این میان ، دنبال کردن احقاق حق انجمن و مدعیان تصاحب برخی از گوشه‌های خانه انجمن در مراجع قانونی، نیز گواه است.
به هر روی جدا از حضور منظم و هر روزه کادر کارکنان ارزنده انجمن در خانه انجمن اعضای هیئت مدیره نیز به نوبت هر روز در خانه انجمن، حضور گران داشته و دارند. جدای از آن جلسات عادی و فوق العاده انجمن نیز برپا بوده است. در این میان هیئت مدیره کارهای فوق العاده ای نیز به انجام رسانده که به آگاهی آشوریان گرامی خواهد رسید. هیات مدیره ای بی ریا و بی توقع و با به خطر زدن زندگی خود ، نه پای جلسات قهوه خوری و نه در سودای میلیونی برای بناهای خود و یاران. دلواپس خانه آشوریان بود.