به گفته این پژوهش تازه ، ساعت های تمرین در آدم های مختلف ، متفاوت است. برخی با شش هزار ساعت تمرین از بیست سالگی به جایگاه -خبرگی- رسیده اند. ساعت ها در تمرین ها  در زمینه های دیگر ، مثل شطرنج ، هم متفاوت است. پژوهش تازه می گوید: هنگامی که کسی تمرین هارا با مهارت شروع می کند ، در بدن او زنجیره ای از ژن ها ، فعل و انفعال متفاوتی را  آغاز می کند.

بررسی های موسیقی در سال 1993 نشان داد که ده هزار ساعت تمرین ویلن و پیانو ، می تواند یک نوازنده خبره ، پدید آورد. تمرینی که ابید به طور متوسط در سال بیست زندگی آغاز کرد. اما پژوهش تازه می گوید: چنین نیست. ده هزار ساعت تمرین بستگی به قدرت و توان طبیعی نوازنده دارد و این در مورد آدم های مختلف ، تفاوت می کند. پژوهش تازه می گوید: عواملی چون محیط زندگی و عوامل ژنتیکی در آدم های مختلف ، متفاوت است. ده هزار ساعت تمرین ، معیار نیست.

اکنون پژوهشگران مدرسه پلی کلینیک در لوزان ، روبات هایی را با همین نگاه ، ساخته اند. آن ها را ترای باتس نام گذاشته اند. روبات هایی کوچک به وزن 10 گرم ، که در اجتماعی از خود ، تقلیدی از کار جمعی مورچه ها در طبیعت ، می کنند. با هم در ارتباط اند  و نقش های متفاوتی را بازی می کنند ، یکی از آن ها ، فرمانده می شود و بقیه ، روبات هایی کارگر. روبات های مورچه در پنج جهت خود را پیچ و تاب داده ، حرکت می کنندو ساخت آن ها، ارزان و سریع است و تولید انبوه آن ها ممکن.

پس از پژوهش ها و یافته های دکتر توماس ویلیس  ، مغز ، به عنوان مرکز سیستم اعصاب مورد پژوهش بیش تر قرار گرفت. رادیولوژی نوین ، امروز ، بسیاری از رازهای مغز در اندیشه ها و احساس های انسانی را آشکار می کند.پژوهشگران اکنون می توانند فعل و انفعالات مغز را در انسان ، به تماشا بنشینند.در حقیقت دکتر توماس ویلیس ، بانی پدید آمدن علم اعصاب شد.

پژوهشگران می گویند « مغز انسان در 25 سالگی به تکامل می رسد ، با این همه ، مدام ، خود را بازسازی می کند. مغز انسان ، به لطف میلیاردها «نورون» ، خود را اصلاح می کند.پژوهشگران با این یافته ، روشنایی تازه ای بر کارکرد مغز انسان ، می تاباند. آن چه که با گذر عمر ، تکامل دانش و فهم  ، خوانده می شود. «توماس ویلز» ، استاد داشنگاه آکسفورد ، در سال 1664 ، مغز انسان را از جمجمه خارج و کارکرد آن را پس از مرگ  تحلیل کرد. او به رازهای بسیار اندیشه و احساس آدم دست یافت.

«ناسا» اکنون طرح خود را در هیاهوی رقابت های جهانی برای تسخیر ماه ، اعلام می کند. سفینه باری «سیگنوس» اکنون ، در مسیر زمین و ایستگاه فضایی برای تامین نیازهای فضانوردان در این ایستگاه است.«سیگنوس» ، برای سفرهای آتی ، به ویژه در مدار ماه ، از طرح تازه ای باری اسکان فضانوران برخوردار  خواهد بود.کاخ سفید ، زمان پرواز برای مسکونی ساختن ماه را سال 2024 اعلام کرده است.

نامش سیگنوس از اسطوره های یونانی است ، اسطوره ای که به یک قو تبدیل شد. حالا نام یک «سفینه» فضایی است. سفینه ای  که برای مسکونی کردن ماه ، به کار خواهد رفت. این طرحی است که ناسا قصد دارد برای سال 2024 عملی کند.«سیگنوس» چون یک سفینه باربری ، عمل می کند. در مدار ماه خواهد بود و در واقع دروازه ای برای ماه ، یک ایستگاه فضایی کوچک که فضانوردان ، پیش از فرود بر ماه ، در آن ، توقف خواهند کرد. طرحی به ارزش نزدیک به دو میلیارد دلار.

پژوهشگران دانشگاه کوین ، در اونتاریوی کانادا می گویند: شیوه تفکرتان را درباره بی خوابی تغییر بدهید. جای آن  که در رختخواب مانده و بی هوده غلت بزنید. از تخت خواب پایین بیاید. ساعت عای ماندن در رختخواب را کاهش بدهید.درباره خواب فکر کنید و علل بی خوابی و ساعت های آن را یادداشت کنید. هنگامی که اساس خستگی کردید به تخت برگردید. این شیوه‌، بیش از دویست تن از بیماران را درمان کرده است.

شمردن گوسفند و خوردن شیرگرم یا قرص های خواب را فراموش کنید. پژوهشگران از شیوه  تازه ای برای پرهیز از بی خوابی می گویند. شیوه ای که در آن دارو را به کار نمی گیرد. بی خوابی مزمن ، یعنی ، تنها سه  شب خوابیدن در  ماه ، به مدت سه ماه، یا بیش تر از آن چه بین 10 تا 15 درصد آدم ها را درگیر کرده است. که البته ارتباط با مشکلات سلامت ار جمله افسردگی دارد. قرص های خواب ، برای زمانی دراز ، توصیه نمی شودو چرا که اثرهای جانبی آسیب رسان بسیار دارد. اکنون پژوهشگران از شیوه ای  دیگر می گوید.

در حال حاضر برنامه نرم افزاری ، فقط حروف و کلماتی را که رایانه آموخته است ، از مغز انسان رمزگشایی می کند. به هر تقدیر ، این گام نخست ، در  این راه است . دانشمندان تردید ندارند ، به نظام قدرتمندی بار رمز گشایی سیگنال هایی که انسان  ، درباره حرف هایش که اندیشیده و قصد دارد ، آن ها را بر زبان بیاورد و قادر نیست ، دست خواهد یافت. برای چنین بیمارانی امروز فقط رمزگشایی حرکت چشم و تکان ماهیچه ها و عضلات ، برای ارتباط ، ممکن است.سه  بیمار پس از عمل جراحی مغز که قادر به تکلم نبودند به شیوه تازه ، با دیگران ، ارتباط برقرار کردند.