از جمله  چهره های شناخته شده  ، در جهان وودی آلن ، کارگردان و بازیگر است که اقرار به این  هراس می کند.وودی آلن ، از حشرات می ترسد و بالابرها-آسانسورها- او را می ترسانند. همچنین از خورشید هم می ترسد. ترسی بیهوده؟ باتتو فوبیا ، از نشانه های افسردگی است که مردان را بیش از زنان  ، دچار می کند. ترسی که منطق ، کمتر بر آن حاکم است البته که خورشید ، عامل بسیاری از سرطان های پوست است و یک روز سیاره ما را به نابودی می کشاند. البته دست کم پنج  میلیارد سال دیگر.

بس است... دیگر خود را نترسانیم. این گزارش علمی روزنامه فرانسوی لوفیگارو با این عنوان است. آلودگی هوا ، خط موج های الکترو مغناطیسی ، داروهای زیان بخش ، سموم حشره کش ها ، واکسن های سمی و حتی غذاها ... . هراس هایی که انسان امروزی از آن ها دارد  ترس و هراس های بیهوده اند. «پان فوبیا» نام آن است هراس از همه چیز ، تئودال آرماند ریپوت  از پیشتازان روانکاوی نوین در 1911 هراس را شناسایی کرد.

سفینه پرواز اژدها ، قادر به فرود بر سطح تایتان خواهد بود و پس از آن مثل یک پهباد ، بر فراز سطح ماه زحل، پرواز خواهد کرد. «پرواز اژدها» ، نخستین ارابه روباتیک خواهد بود ، که همانند یک پهباد بزرگ ، در اطراف تایتان ، به گردش خواهد پرداخت. جو تایتان ، چهار برابر ضخیم تر از جو زمین است ، و امکان  پرواز آسان بر فراز تایتان را می دهد. با کیلومترها ، پرواز بر فراز صحراهای این ماه. تایتان ، شبیه هیچ یک از سیارات منظومه شمسی نیست. و ماموریت دراگون فلای شبیه هیچ یک از ماموریت های فضایی پیشین نخواهد بود.

این ماموریت ، «پرواز اژدها»‌، نام گرفته است. سفینه ای ، راهی تایتان ، ماه بزرگ  زحل می شود. به مدد فن آوری پرواز بی سرنشین پهباد سفینه  ، برای یافتن رازهای عالم ، راهی دورهای منظومه شمسی خواهد شد. تایتان، همه عناصر زندگی را در خود دارد و ماموریت دراگون فلای یافتن بیگانگان در دنیای دور از ما است.تایتان ، بسیار پرشباهت به زمین است. دارای کوه ها و رودها و صحراهایی پرشباهت به صحراهای زمین است.عکس هایی که سفینه بی سرنشین از تاتیان راهی زمین می کند ، تایتان را بسیار پرشباهت به زمین  ، نشان خواهد داد.

سفینه فضایی هندی بر ماه ، تنها نخواهد بود. چانگ چهار چین، در سوی پنهان ماه ، در گردش است. همچنین است قصد آمریکا ، برای راه اندازی آزمایشگاه هایی بر ماه و و اروپاو روسیه هم ، ماموریت هایی برای راهی شدن به ماه در پیش دارند. ناگهان ، همه  راهی ماه شده اند اما چرا ؟ آن هم پنجاه سال پس از فرونشستن شور پاگذاشتن انسان بر ماه. پنجاه سال پیش بودجه کلان سفر به ماه ، رمقی برای پژوهش های آمریکا انسان امروز ،  دریافته است که ماه ، نزدیک ترین مکان ، برای مسکونی کردن آن است . و البته ارزان ترین.

روزنامه انگلیسی گاردین از سفر به ماه می نویسد با این عنوان : همه ، باز راهی ماه شده اند. چرا ؟ در پنجاه سالگی فرود نخستین آپولو ، بر ماه ، چندین کشور ، ماه را برای سفرهای فضایی ، هدف گرفته  اند. چه چیزی در پس این رقابت تازه فضایی ،پنهان است؟  چند روز دیگر ، سفینه چهارتنی چاندرابان 2 راهی مدار زمین می شود و بعد آتش کرده ، به سوی ماه ، خواهد تاخت. چاندرابان 2 ، به گونه ای متفاوت سفر آپولو یازده را پس از پنجاه سال تکرار می کند. با ماه نشین ویکرام و ماه پیمای پراگیان.

پژوهشگران می گویند : نخست باید خود واقعی مان را بشناسیم یعنی که هستیم ؟ آن گاه ، شروع به تغییر دادن خود بکنیم. البته گام های نخست ،  بسیار دشواراند. تا رسیدن به حس ناخود بودن ، راهی سخت در پیش است. آن گاه باید به سوی ساخت «خود تازه» بشتابید. اما آیا این ممکن است؟ چه ترفندهای عضلانی در مغز انسان ، شکل می گیرند ؟ به راستی چه تغییری در مغزمان رخ می دهد؟ این که ما چه کسی هستیم ، به راستی این فقط یک تصور است ؟ یک حس است اما تغییر خود و حتی دیگران  ، کاری دشوار و گاه ناممکن است .پژوهشگران می گویند : با این همه ، ممکن است.

آیا شما خود واقعی هستید؟ خودتان؟ آیا می توانیم ، نگاه این راوی درون مان را تغییر بدهیم با فکر کردن به آسمان های آبی. آلکس ، یک پرخاشگر بود ، اما توانست ، افکار خود را تغییر بدهد.دیگر پرخاشگر نیست.در سال دو هزار ، نسلی غریب به ماهواره ها راه یافت ، که نیمی سرگرم ساز بودند و نیمی دیگر روانشناس. این نسل ، در یک برنامه کوتاه مدت ، هویت آدم ها را تغییر می دادند. و این با آموختن مهارت های تازه ممکن می شد. و اکنون پژوهشگران می گویند‌: به راستی می توان خود را در برابر آن چه هستیم تغییر بدهیم ؟

این پژوهش علمی تازه می گوید بیش تر والدین یعنی 55 درصد آن ها گمان می کنند ، که این بازی ها ، سبب همبازی شدن غریبه ها با کودکان آن ها  می شود و این ،‌پرخطر است. سی و هشت درصد والدین هم بر این باورند که نمی دانند کودکان  آن ها ، با چه کسانی ، بازی می کنند و نگران اند. پژوهش تازه می گوید  : در این  صورت بهتر است  والدین در این بازی ها ، جای بیگانگان  را درفضای مجازی پر کنند. و این که هنوز ثابت نشده است که بازی های خشونت آمیز ، کودکان را پرخاشگر می کند یا نه. و باز این که  بازی ها، کودکان و والدین را در مهار کردن اضطرابشان ، کمک می کنند.

پژوهش  علمی تازه ای که از سوی موسسه اینترنت مترز منتشر شده و در روزنامه انگلیسی ایندیپندنت آمده است ، می گوید: والدین باید با کودکانشان در گیم های آنلاین در فضای مجازی بازی کنند.بنا بر این پژوهش بازی در «گیم های آنلاین»به بچه ها ، درک بهتر از شناخت خطرات را می آموزد و رابطه والدین و کودکان را بهتر می سازد این بازی ها ، مهارت کودکان در حل مشکلات را ، افزایش می دهد. این در حالی است که بسیاری از والدین ، اعتقادی به این بازی ها در فضای مجازی ندارند.