امروزه آدمی به شادی ، به عنوان پدیده ای مجرد نگاه می کند. چیزی است که انسان و فقط انسان ، به تنهایی آن را  ، حس یا آرزو می کند. اما غم ، حاصل محدود شدن و در چهارچوب  محدود ماندن است. آن چه نمی توانید به اختیار در آورید. چرا که ما به سادگی نمی توانیم ، بدون اجتماع زندگی کنیم. برخی محدودیت ها ، خوب اند و برخی  بد. محدودیت ها ، البته که  اجتناب ناپذیر اند. با انزوا و تنهایی ، دشوار می توان به شادی دست یافت.

به خلاف تصور پیشین ، پژوهش تازه و مشترک دانشگاه فلوریدا آتلانتیک و مدرسه طب هاروارد می گوید: نوشیدن قهوه و چای پیش از خواب ، تاثیری بر خواب انسان ندارد. 785 تن در 5164 شب و روز ، مورد آزمایش در مصرف کافئین ، نیکوتین  قرار گرفتند. آن ها ، دریافتند ،  نیکوتین ، خواب آن ها را ، آشفته می کند و اختلال به وجود می آورد. اما کافئین ، هیچ اثری بر خواب آن ها نداشت. دکتر کریستین سپادولا در نشریه علمی «سلیپ» ، یا خواب نوشت ، تصور پیشین این بود ، که نیکوتین بیش از  خواب ، در آدم ها ، اثر دارد.

پژوهشگران می گویند : این یافته ، شگفت انگیز است ، حال آن که بیش تر تصور می شد. کافئین ، چهار ساعت پیش از خواب ، اثرگذار است و بی خوابی در پی دارد. اما گزارشی دیگر درباره کافئین می گوید: نوشیدن بسیار قهوه ، خطر ابتلا به میگرن را افزایش می دهد این یافته ، در نشریه «مدیسن» چاپ شده است. این که فهوه ، به طور مستقیم ، میگرن را هدف قرار می گیرد. این پژوهش ، یادآور می شود مصرف یک فنجان قهوه ، یا چای یا نوشابه ، ارتباطی با سردردها ندارد. بنیاد پژوهش میگرن می گوید: میگرن ، سومین بیماری شایع و گسترده در انسان است. که بیش از یک میلیارد انسان ، به آن مبتلا هستند.

پژوهشگران می گویند: تمرین و به کارگیری مغز برای یادگیری و به خاطرسپاری در فعالیت های اجتماعی، سبب دوری انسان از ابتلا ، به بیماری فراموشی می شود. تارا سپیرس جونز ، استاد عصب شناس دانشگاه ادینبورگ هم می گوید: یادگیری چیزهای تازه ، همین طور، ارتباط های اجتماعی ، سبب ایجاد ارتباط میان سلول های مغز انسان می شود و همین ، سلول ها را فعال می سازد. اگر انسان، صاحب شبکه ارتباطی فعال و مناسب باشد ، می تواند در برابر آسیب ها و ناهنجاری ها و اختلال های مغزی ، مقاومت کند. انزوا و تنهایی ، از عوامل مهم ابتلای به این نارسایی مغزی است.

فعالیت اجتماعی سالم ، می تواند بیماری فراموشی «آلزایمر» را نابود کند. فعال اجتماعی بودن در سال های پنجاه و شصت زندگی ، خطر ابتلا به بیماری فراموشی «آلزایمر» ، را در انسان، از بین می برد ، یا دست کم ، خطر آن را کاهش می دهد. این یافته دانشمندان و پژوهشگران، در نشریه علمی پلاس مدیسن آمده است. این پژوهش می گوید : حتی دیدار با دوستان در سال های شصت زندگی دوازده درصد ، سبب کاهش خطر ابتلای به بیماری آلزایمر می شود . این در قیاس با دیگر آدم هایی است ، که از فعالیت های اجتماعی ، حتی دیدار دوستان و خویشان محروم اند.

پژوهشگرانی که بر روی بیماری فراموشی -آلزایمر- کار می کنند ، می گویند : سلامت مغز انسان ، ارتباط با سلامت زندگی دارد. بیماری آلزایمر ، بیش از پنجاه میلیون تن را در سراسر جهان ، دچار کرده است. این رقم تا سال 2030 بیش از سه برابر می شود. انجمن قلب آمریکا می گوید: سلامت زندگی ، بستگی به موضوع های ساده دارد.عدم استعمال دخانیات ، رژیم غذایی و فعالیت  جسمانی ، از آن جمله اند: کنترل فشار خون ، کلسترول ، قند خون از جمله  آسیب های اساسی بدن انسان اند. آدم هایی که در طول یک سال مراقب این نشانه ها بوده اند.از سلامت زندگی و مغز ، برخوردار شده اند.

مصرف نمک ، بیش از نیاز بدن انسان است. و البته اضطراب، بیش ترین ضربه ها را به قلب می زند. به نظر می آید شیوه زندگی امروز بشر، چنان است که انگار ، آتش را شعله ورتر می کنیم. ورزش ، دست کم یک یا دو بار در هفته ، رژیم غذایی موسوم به رژیم مدیترانه ای ، مصرف بیش از اندازه روغن زیتون ، آجیل و روغن سالم ، کمک بسیار به سلامت قلب ، می کند آدم های ثروتمند به ویژه ، با شیوه زندگی مدرن ، بیش ترین آسیب را به قلب می زنند اکنون بیماری قلبی بیش تر به بیماری اقتصادی تبدیل شده است.

یک نقاش برجسته دیواری-فرسک- از شهر پمپئی خریداران نان از نانوایی را نشان می دهد-قرص ها- گرد نان ، برای فروش ، عرضه شده اند. اشتیاق به پخت غذاهای عصر باستان ، سبب شده است تا کتاب های متعددی ،در این زمینه ، انتشار یابد. از آن جمله است کتاب آشپزی عصر وایکینگ ها، با عنوان «وعده غذایی دیرپای». یا کتاب «خزانه» از صالح محمداحمد ، درباره غذاهای مغولان .البته غذای انسان امروزی ، بیش تر شیرین است و پر از مواد قندی ، آن چه که در غذای انسان عصرباستان دیده نمی شود.

صورت غذا یا «منو» از عصر باستان ، برای سفره امروز باستان شناسان ، قرص نانی با خمیر ترش و شیرینی  غنی شده، از دل زمین به در آورده اند. قرص نانی که مصری ها ، در 4500 سال پیش می پختند. پیش تر باستان شناسان آن ها را در کنار مردی در دوهزار سال پیش یافته بودند. از آن هنگام ، بازسازی غذاهای عصر باستان ، آغاز شد. اکنون قرص نانی را که در چهارهزار و پانصد سال پیش ، پخته شده بود ، دوباره ، با همان مواد غذایی ، می پزند. حاصل نانی ، خوش طعم بود. پژوهشگر مصرشناس دانشگاه هاروارد می گوید این پخت غذا ، انسان امروزی را با انسان عصر باستان پیوند  می دهد.

بیش از هفتاد درصد بیماران گفتند ، که تمایلی ندارند از نگرانی های خود حتی با پزشک معالج خود حرف بزنند. آن ها دلیل این امتناع از  بازگویی را ترس از قضاوت دیگران یا اندرز دادن آن ها می دادند. هفتاد درصد پاسخ ها ، از این هراس می گویند. اکنون پزشکان می گویند باید به این نگرانی ها، توجه کرد و  کلینیک های سلامت ، وظیفه رفع این هراس ها را دارند. برخی از جراحان و پزشکان می گویند بعد از عمل های جراحی با خبر از  این  پنهان سازی بیماران اند.

پژوهش تازه می گوید: نیمی از مردم به پزشک معالج خود نمی گویند که آن ها احساس افسردگی می کنند، یا قصد انتحار دارند. این بیماران حس می کنند ، که قادر نیستند از بیماری روانی خود، با پزشک معالج ، حرف بزنند. پژوهشگران در دانشگاه های یوتا و میشیگان و آیووا ، پاسخ چهارهزار و پانصد تن را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند. پاسخ دهندگان ، به طر متوسط سی وشش سال دارند. و البته کسانی بودند که شصت سال هم، داشتند. پاسخ ها ، درباره افسردگی ، انتحار و ناراحتی های روانی بودند. بررسی هایی که نشان داد چهل تا چهل و هفت درصد بیماران ، از نگرانی هاشان با پزشک حرف نمی زنند.

دانشمندان سلول هایی را کشف کرده اند، که حسگرهای درد انسان ها هستند. سلول هایی به نام شوات که اختاپوس شکل اند و احساس درد را، پراکنده می کنند. با این کشف ، امید پژوهشگران اکنون در پی یافتن پاسخی برای این پرسش کهنه اند، آیا این سلول ها، عامل دردهای مزمن ، اختلال های بدن انسان اند؟ پرفسور پاتریک رارن فورس ازموسسه «کارولینکا» در سوئد این را می گوید. این سلول ها گونه های سلولی به نام «شوان» اند ، که به دور سلول های عصب  ، جای گرفته اند. سلول هایی که در برابر نور و روشنایی حساس اند ، هنگامی که نور به پای موش های آزمایشگاهی تاییده شد. آن ها ، پای شان را به عقب کشیدند.

اکنون پرسش جهانیان این است: چرا یک نفر یا یک گوسفند؟ پژوهشگران می گویند: به سبب آن که به لحاظ اندازه ، مغز گوسفند همچون مغز کودک است. پیش از این ، پژوهش دانشمندان در این زمینه تنها ، بر موش ها، انجام گرفته است. در انگلیس فقط بیش از یکصد تا یکصد و پنجاه کودک و نوجوان، از این اختلال مغزی ، رنج می برند. اختلالی که به نابینایی و عدم حرکت ، می انجامد. سه گوسفند آزمایشگاهی حامل ژن این گونه اختلال مغزی ، اکنون مورد مداوا قرار گرفته اند.