به زودی پرواز پاریس-شانگهای در 39 دقیقه خواهد بود- نه این افسانه علمی- تخیلی نیست. این هواپیما، برای رسیدن به مقصد، بر فراز جّو، پرواز می کند. هواپیمای موسوم به هواپیمای راکت موشکی . هواپیمایی که انقلابی در سفرهای دراز هوایی پدید می آورد.بله. پرواز پاریس-شانگهای در نیم ساعت یا شاتل فضایی، این پرواز سریع و کوتاه مدت ، ممکن خواهد شد. سفرهای بین کلان شهرها، در دوردست، از سال 2030 این تجارت بیست میلیارد دلار ، درآمد خواهد داشت. شرکت های فضایی ، در این رقابت نقش خواهند داشت.

اضطراب حاصل از گشت در شبکه های اجتماعی ، شکل های متفاوتی دارد. از جمله آن ها، احساس کاربر از این که زندگی خصوصی او ، مورد حمله و هجوم دیگران قرار می گیرد  و دیگر دغدغه ها هم در این شبکه ها.کاربران در شبکه های اجتماعی، با قربانی اضطراب حاصل از هجوم دیگران اند یا خود قربانی ساز دیگران در این شبکه ها همین اضطراب ، سبب ایجاد در کاربران شبکه های اجتماعی هم می شود.

پژوهش تازه در دانشگاه های لانکاستر و فریدریش الکساندر در آلمان نشان می دهد، اضطراب و دلنگرانی حاصل از شبکه های اجتماعی، به اعتیاد به آن ، منجر می شود. دانشمندان، این اعتیاد را اضطراب فناوری می خوانند. کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک ، بیش از دیگر کاربران، در خطر اضطراب و اعتیاد اند. این اضطراب، به هنگام انجام بازی های رایانه ای و حتی گپ با دوستان در آن شبکه ، دامنگیر کاربران می شود. پدیده «تکنوترس» ،بهانه پژوهشگران ، در یافتن علت های این اعتیاد به فن آوری  است.

روبات چینی یوتو، در بخش تاریک و پنهان ماه ، در جست و جوی خود به به یک ماده ژلاتینی درخشان برخورد. ژلاتین درخشان و رنگی ، با رنگ های جذاب. نشریه علمی «فضای ما» با چاپ این خبر، می نویسد: باید در انتظار عکس های بیش تری بود تا راز این ماده نامعمول در ماه زمین، آشکار شود. چینی ها، در زمان گذشته، سفینه ای را راهی سوی پنهان ماه کردند.

سازمان بهداشت جهانی ، در آخرین یافته های خود می گوید: ذره های ریز پلاستیک که در برخی از آب ها ، دیده شده اند ، آسیب رسان نیستند و تا به امروز ، نشانه هایی از این آسیب دیده نشده است. آخرین پژوهش هم این را می گوید. با این همه بخش سلامت سازمان ملل می گوید: نیاز به پژوهش های کامل تر است. پلاستیک ،در محیط زیست ، جاری است و به گونه های متفاوت ، خود رابه بدن انسان می رساند.اندازه این میکرو پلاستیک ها ، نیم میلیمتر است.

به گفته این پژوهش تازه ، ساعت های تمرین در آدم های مختلف ، متفاوت است. برخی با شش هزار ساعت تمرین از بیست سالگی به جایگاه -خبرگی- رسیده اند. ساعت ها در تمرین ها  در زمینه های دیگر ، مثل شطرنج ، هم متفاوت است. پژوهش تازه می گوید: هنگامی که کسی تمرین هارا با مهارت شروع می کند ، در بدن او زنجیره ای از ژن ها ، فعل و انفعال متفاوتی را  آغاز می کند.

بررسی های موسیقی در سال 1993 نشان داد که ده هزار ساعت تمرین ویلن و پیانو ، می تواند یک نوازنده خبره ، پدید آورد. تمرینی که ابید به طور متوسط در سال بیست زندگی آغاز کرد. اما پژوهش تازه می گوید: چنین نیست. ده هزار ساعت تمرین بستگی به قدرت و توان طبیعی نوازنده دارد و این در مورد آدم های مختلف ، تفاوت می کند. پژوهش تازه می گوید: عواملی چون محیط زندگی و عوامل ژنتیکی در آدم های مختلف ، متفاوت است. ده هزار ساعت تمرین ، معیار نیست.

آشوریان گرامی...

هتک حرمت واهانت با حرکت هایی که فقط از آدم های طبقه های خاص ساخته است با تاسف بسیار از سوی یک_دوتن در مجمع عمومی انجمن علیه نمایندگان انجمن دیده شدکه انعکاس گسترده ای داشت. آقای مهندس هرمز مورهاج مدیر مالی انجمن نوشته ای در فضای مجازی داشت...بخش هایی از آن را برای ثبت در این فضا می آوریم که شاید درسی آموزنده برای آن ها و امثالهم باشد.

هیات تحریریه فضای مجازی انجمن آشوریان تهران

----------------------------------------------------------------------

مهمترین ویزگی برخوردهای اجتماعی، رفتارهای مودبانه است. همه ادب را می ستایند و از آن به نیکی یاد می کنند. این مشخصه مربوط به مرز و جغرافیا نیست، مربوط به بزرگ و کوچک نیست، مربوط به دین و مذهب و فرهنگ نیست؛ بلکه مربوط به همه اقشار جامعه است. اما مدح و ستایش ادب، آسان است و کار آنجا سخت می شود که پای عمل به میان بیاید.

روند مجمع عمومی را که مرور می کردم دیدم افرادی که تا دیروز در انتخابات انجمن برای انتخاب آقای کوچویی هلهله می کردند امروز روز جور دیگری رفتار می کنند همه می دانیم ادب خوب است ولی باید در عمل ثابت کنیم. تشخیص بی‌ادبی و گستاخی دیگران کار بسیار راحتی است  کاری که در مجمع آن عده قلیل انجام دادند مشخصه بی ادبی بود. یک آدم متشخص هیچ گاه به کسی کلام اهانت بار نمی‌ گوید پس کسی که اینکار را کرده نمی تواند آدم متشخصی باشد. مؤدب بودن روابط ما با دیگران را بهبود می بخشد، برای ما احترام می‌آورد، اعتمادبه‌ نفسمان را بالا برده و مهارت‌های ارتباطی‌مان را تقویت می‌کند.

هر یک از ادب و بی ادبی نشانه هایی دارد. شناخت ادب هم جز با توجه به نمودهای بی ادبی میسر نمی گردد. این نمودها و نشانه ها و علایم هم در گفتار نمایان است ، هم در رفتار و برخورد.

اگر عاقلانه زیستن و متانت در گفتارو وقار در رفتار، نشانه ادب است. بی خردی، گفتار زشت، بددهانی، تند خویی زشت گویی، دشنام و توهین، سبکسری و خیره سری، لجاجت و عناد و ... هم بی ادبی است.و بعضی از افراد رفتارشان دقیقا مصداق بی ادبی است.

آنکه در مجالس و محافل و صفها، رعایت حق دیگران و نظم و مقررات و سکوت و نوبت را نمی کند، آنکه حاضر نیست به حرف دیگران گوش دهد، کسی که در گفتگو و بحث، داد می زند، گلو پاره می کند و جانب انصاف و حق را مراعات نمی کند، آنکه ... اینها همه نشانه هایی از فقدانِ ادب است.

نمونه این افراد را در مجمع دیدیم آقای که همش حرف می زد سخنران را جوجه خطاب کرد و یا خانمی که به سخنران توهین می کرد و جیغ می زد مصداق کامل بی ادبی هستند. دقیقا معلوم بود منافع این افراد در خطر است  که اینچنین رفتارهایی می کنند فکر نمی کنم دلشان برای انجمن و آشوری سوخته باشد اگر دلشان می سوخت مثل ژیلبرت صلیبی تشریف می آوردن انجمن منطقی صحبت می کردند و تازه یک گوشه کار را می گرفتند.

دوستی که ناراحت است چرا در پارک انجمن قلیان ممنوع است و در مجمع به این خاطر حاضر شده بود مثال بی ادبی است.

رفتار نیک دیگران، بر انسان تأثیر مثبت می گذارد. این امری روشن و طبیعی است. ناپسندیهای اخلاقی مردم نیز تأثیر سوء می گذارد. این هم عادی است. هنر انسانهای فرزانه و هوشمند آن است که از رفتارهای ناپسند دیگران هم عبرت و درس می آموزند.  من خودم سعی می کنم مثل بی ادبان رفتار نکنم بسیار زشت است.  هم نیکان الگوی نیکی اند، هم بدان سر مشق بدی برای غافلان. آدم عاقلتر کسی است که از بدیها راه خوبیها را می آموزد. این همان حکمتِ لقمانی است که از فرزانگی او سر چمشه می گیرد. به قول سعدی:  «لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان، که هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، از فعل آن پرهیز کردم.»

و اگر جز این بود، لقمان به لقبِ «حکیم» مشهور نمی شد. آری... ادب آموختن از بی ادبان. همچنان که باید کم حرفی را از ورّاجان پر حرف و بیهوده گوی الهام گرفت. بزرگواری و کرامت نفس را هم باید از زشتیِ کارِ تنگ نظران و خسیس طبعان فرا گرفت. تنگ نظرانی که فکر می کنند انجمن تیول پدری است و همه باید زیر نظر آنها باشد.

نشست و بر خاست و انس و معاشرت با افراد مؤدب، خلق و خوی و رفتارمان را به زینت «ادب» می آراید. ادب در معاشرت، میزان رشد و شعور انسان است و هر کس به اندازه ای می ارزد که ادب دارد. عیار سنجش قیمت افراد ادب آنان است کراوات را همه می توانند بخرند و یا ماشین آنچنانی را ولی ادب آموختنی است.

واقعا متاسفم برای افرادی که نتوانستند رعایت ادب بکنند ولی حداقل شخصیتشان برای جامعه مشخص شد.

اکنون پژوهشگران مدرسه پلی کلینیک در لوزان ، روبات هایی را با همین نگاه ، ساخته اند. آن ها را ترای باتس نام گذاشته اند. روبات هایی کوچک به وزن 10 گرم ، که در اجتماعی از خود ، تقلیدی از کار جمعی مورچه ها در طبیعت ، می کنند. با هم در ارتباط اند  و نقش های متفاوتی را بازی می کنند ، یکی از آن ها ، فرمانده می شود و بقیه ، روبات هایی کارگر. روبات های مورچه در پنج جهت خود را پیچ و تاب داده ، حرکت می کنندو ساخت آن ها، ارزان و سریع است و تولید انبوه آن ها ممکن.

نامشان «ترادی باتس» است. روبات های کوچکی ، که با الهام از قدرت و حس همکاری حشرات در طبیعت ساخته شده اند.آن ها ، اجتماعات کوچکی از خود را پدید می  آورند. یک مورچه ، کوچک و شکننده است ، به تنهایی ، کار زیادی نمی تواند بکند ، اما ستونی از آن ها ، بر همه نوع از مشکلات ،فائق می آیند. ساختارهای عظیمی در حد خود ، می سازند. مواد غذایی بزرگ تر و سنگین از خود را حمل می کنند.